irat (feminine irada, masculine plural irats, feminine plural irades)
irat (plural iratok)
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | irat | iratok |
accusative | iratot | iratokat |
dative | iratnak | iratoknak |
instrumental | irattal | iratokkal |
causal-final | iratért | iratokért |
translative | irattá | iratokká |
terminative | iratig | iratokig |
essive-formal | iratként | iratokként |
essive-modal | — | — |
inessive | iratban | iratokban |
superessive | iraton | iratokon |
adessive | iratnál | iratoknál |
illative | iratba | iratokba |
sublative | iratra | iratokra |
allative | irathoz | iratokhoz |
elative | iratból | iratokból |
delative | iratról | iratokról |
ablative | irattól | iratoktól |
non-attributive possessive - singular |
iraté | iratoké |
non-attributive possessive - plural |
iratéi | iratokéi |
Possessive forms of irat | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | iratom | irataim |
2nd person sing. | iratod | irataid |
3rd person sing. | irata | iratai |
1st person plural | iratunk | irataink |
2nd person plural | iratotok | irataitok |
3rd person plural | iratuk | irataik |
From Ottoman Turkish ایراد (irad, “bringing; offering a statement; income”), from Arabic إِيرَاد (ʔīrād), verbal noun of أَوْرَدَ (ʔawrada). A different sense of the Arabic verb survived in Azerbaijani irad (“rebuke”).
irat (definite accusative iradı, plural iratlar)