ironikko

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ironikko. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ironikko, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ironikko in singular and plural. Everything you need to know about the word ironikko you have here. The definition of the word ironikko will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofironikko, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Finnish

Etymology

Internationalism (see English ironist). Has the derivational suffix +‎ -ikko.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈironikːo/,
  • Rhymes: -ikːo
  • Syllabification(key): i‧ro‧nik‧ko

Noun

ironikko

  1. ironist

Declension

Inflection of ironikko (Kotus type 4*A/laatikko, kk-k gradation)
nominative ironikko ironikot
genitive ironikon ironikkojen
ironikoiden
ironikoitten
partitive ironikkoa ironikkoja
ironikoita
illative ironikkoon ironikkoihin
ironikoihin
singular plural
nominative ironikko ironikot
accusative nom. ironikko ironikot
gen. ironikon
genitive ironikon ironikkojen
ironikoiden
ironikoitten
partitive ironikkoa ironikkoja
ironikoita
inessive ironikossa ironikoissa
elative ironikosta ironikoista
illative ironikkoon ironikkoihin
ironikoihin
adessive ironikolla ironikoilla
ablative ironikolta ironikoilta
allative ironikolle ironikoille
essive ironikkona ironikkoina
translative ironikoksi ironikoiksi
abessive ironikotta ironikoitta
instructive ironikoin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of ironikko (Kotus type 4*A/laatikko, kk-k gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative ironikkoni ironikkoni
accusative nom. ironikkoni ironikkoni
gen. ironikkoni
genitive ironikkoni ironikkojeni
ironikoideni
ironikoitteni
partitive ironikkoani ironikkojani
ironikoitani
inessive ironikossani ironikoissani
elative ironikostani ironikoistani
illative ironikkooni ironikkoihini
ironikoihini
adessive ironikollani ironikoillani
ablative ironikoltani ironikoiltani
allative ironikolleni ironikoilleni
essive ironikkonani ironikkoinani
translative ironikokseni ironikoikseni
abessive ironikottani ironikoittani
instructive
comitative ironikkoineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative ironikkosi ironikkosi
accusative nom. ironikkosi ironikkosi
gen. ironikkosi
genitive ironikkosi ironikkojesi
ironikoidesi
ironikoittesi
partitive ironikkoasi ironikkojasi
ironikoitasi
inessive ironikossasi ironikoissasi
elative ironikostasi ironikoistasi
illative ironikkoosi ironikkoihisi
ironikoihisi
adessive ironikollasi ironikoillasi
ablative ironikoltasi ironikoiltasi
allative ironikollesi ironikoillesi
essive ironikkonasi ironikkoinasi
translative ironikoksesi ironikoiksesi
abessive ironikottasi ironikoittasi
instructive
comitative ironikkoinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative ironikkomme ironikkomme
accusative nom. ironikkomme ironikkomme
gen. ironikkomme
genitive ironikkomme ironikkojemme
ironikoidemme
ironikoittemme
partitive ironikkoamme ironikkojamme
ironikoitamme
inessive ironikossamme ironikoissamme
elative ironikostamme ironikoistamme
illative ironikkoomme ironikkoihimme
ironikoihimme
adessive ironikollamme ironikoillamme
ablative ironikoltamme ironikoiltamme
allative ironikollemme ironikoillemme
essive ironikkonamme ironikkoinamme
translative ironikoksemme ironikoiksemme
abessive ironikottamme ironikoittamme
instructive
comitative ironikkoinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative ironikkonne ironikkonne
accusative nom. ironikkonne ironikkonne
gen. ironikkonne
genitive ironikkonne ironikkojenne
ironikoidenne
ironikoittenne
partitive ironikkoanne ironikkojanne
ironikoitanne
inessive ironikossanne ironikoissanne
elative ironikostanne ironikoistanne
illative ironikkoonne ironikkoihinne
ironikoihinne
adessive ironikollanne ironikoillanne
ablative ironikoltanne ironikoiltanne
allative ironikollenne ironikoillenne
essive ironikkonanne ironikkoinanne
translative ironikoksenne ironikoiksenne
abessive ironikottanne ironikoittanne
instructive
comitative ironikkoinenne
third-person possessor
singular plural
nominative ironikkonsa ironikkonsa
accusative nom. ironikkonsa ironikkonsa
gen. ironikkonsa
genitive ironikkonsa ironikkojensa
ironikoidensa
ironikoittensa
partitive ironikkoaan
ironikkoansa
ironikkojaan
ironikoitaan
ironikkojansa
ironikoitansa
inessive ironikossaan
ironikossansa
ironikoissaan
ironikoissansa
elative ironikostaan
ironikostansa
ironikoistaan
ironikoistansa
illative ironikkoonsa ironikkoihinsa
ironikoihinsa
adessive ironikollaan
ironikollansa
ironikoillaan
ironikoillansa
ablative ironikoltaan
ironikoltansa
ironikoiltaan
ironikoiltansa
allative ironikolleen
ironikollensa
ironikoilleen
ironikoillensa
essive ironikkonaan
ironikkonansa
ironikkoinaan
ironikkoinansa
translative ironikokseen
ironikoksensa
ironikoikseen
ironikoiksensa
abessive ironikottaan
ironikottansa
ironikoittaan
ironikoittansa
instructive
comitative ironikkoineen
ironikkoinensa

Further reading

Anagrams