From iuba (“mane; crest”) + -ātus.
iubātus (feminine iubāta, neuter iubātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iubātus | iubāta | iubātum | iubātī | iubātae | iubāta | |
Genitive | iubātī | iubātae | iubātī | iubātōrum | iubātārum | iubātōrum | |
Dative | iubātō | iubātō | iubātīs | ||||
Accusative | iubātum | iubātam | iubātum | iubātōs | iubātās | iubāta | |
Ablative | iubātō | iubātā | iubātō | iubātīs | |||
Vocative | iubāte | iubāta | iubātum | iubātī | iubātae | iubāta |