iūcundior (neuter iūcundius); third declension
Third-declension comparative adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | iūcundior | iūcundius | iūcundiōrēs | iūcundiōra | |
genitive | iūcundiōris | iūcundiōrum | |||
dative | iūcundiōrī | iūcundiōribus | |||
accusative | iūcundiōrem | iūcundius | iūcundiōrēs iūcundiōrīs |
iūcundiōra | |
ablative | iūcundiōre iūcundiōrī |
iūcundiōribus | |||
vocative | iūcundior | iūcundius | iūcundiōrēs | iūcundiōra |