From Proto-Italic *juwənkos, from Proto-Indo-European *h₂yuHn̥ḱós, equivalent to iuvenis + -cus.
iuvencus (feminine iuvenca, neuter iuvencum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iuvencus | iuvenca | iuvencum | iuvencī | iuvencae | iuvenca | |
Genitive | iuvencī | iuvencae | iuvencī | iuvencōrum | iuvencārum | iuvencōrum | |
Dative | iuvencō | iuvencō | iuvencīs | ||||
Accusative | iuvencum | iuvencam | iuvencum | iuvencōs | iuvencās | iuvenca | |
Ablative | iuvencō | iuvencā | iuvencō | iuvencīs | |||
Vocative | iuvence | iuvenca | iuvencum | iuvencī | iuvencae | iuvenca |
iuvencus m (genitive iuvencī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | iuvencus | iuvencī |
Genitive | iuvencī | iuvencōrum |
Dative | iuvencō | iuvencīs |
Accusative | iuvencum | iuvencōs |
Ablative | iuvencō | iuvencīs |
Vocative | iuvence | iuvencī |