Present participle of iuvenēscō.
iuvenēscēns (genitive iuvenēscentis); third-declension one-termination participle
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | iuvenēscēns | iuvenēscentēs | iuvenēscentia | ||
genitive | iuvenēscentis | iuvenēscentium | |||
dative | iuvenēscentī | iuvenēscentibus | |||
accusative | iuvenēscentem | iuvenēscēns | iuvenēscentēs iuvenēscentīs |
iuvenēscentia | |
ablative | iuvenēscente iuvenēscentī1 |
iuvenēscentibus | |||
vocative | iuvenēscēns | iuvenēscentēs | iuvenēscentia |
1When used purely as an adjective.