Borrowed from Old Church Slavonic измѣнити (izměniti), from Proto-Slavic *izměniti (“to change”), from *měniti.
a izmeni (third-person singular present izmenește, past participle izmenit) 4th conj.
infinitive | a izmeni | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | izmenind | ||||||
past participle | izmenit | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | izmenesc | izmenești | izmenește | izmenim | izmeniți | izmenesc | |
imperfect | izmeneam | izmeneai | izmenea | izmeneam | izmeneați | izmeneau | |
simple perfect | izmenii | izmeniși | izmeni | izmenirăm | izmenirăți | izmeniră | |
pluperfect | izmenisem | izmeniseși | izmenise | izmeniserăm | izmeniserăți | izmeniseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să izmenesc | să izmenești | să izmenească | să izmenim | să izmeniți | să izmenească | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | izmenește | izmeniți | |||||
negative | nu izmeni | nu izmeniți |