From Ottoman Turkish اجتماع (ictima), from Arabic اِجْتِمَاع (ijtimāʕ).
içtima (definite accusative içtimayı, plural içtimalar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | içtima | |
Definite accusative | içtimayı | |
Singular | Plural | |
Nominative | içtima | içtimalar |
Definite accusative | içtimayı | içtimaları |
Dative | içtimaya | içtimalara |
Locative | içtimada | içtimalarda |
Ablative | içtimadan | içtimalardan |
Genitive | içtimanın | içtimaların |