işitmek

Hello, you have come here looking for the meaning of the word işitmek. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word işitmek, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say işitmek in singular and plural. Everything you need to know about the word işitmek you have here. The definition of the word işitmek will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofişitmek, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: isitmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ایشیتمك (işitmek, “to hear”), from Proto-Turkic *ẹĺit- (“to hear”).[1] From *ẹĺ- (“to hear”).

Cognate with Old Turkic 𐱁𐱅 (eşit-, “to hear, listen”), Azerbaijani eşitmək (“to hear”), Bashkir ишетеү (işetew, “to hear”), Chuvash илт (ilt, “to hear”), Kazakh есту (estu, “to hear”), Khakas истерге (isterge, “to hear”), Turkmen eşitmek (“to hear”), Uzbek eshitmoq (“to hear”), Yakut иһит (ihit, “to hear”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

işitmek (third-person singular simple present işitir)

  1. (transitive) to hear, come to know

Conjugation

Conjugation of işitmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive işitmek
impersonal participle imperfective işiten
perfective işitmiş
prospective işitecek
personal participle non-prospective işittiğim işittiğin işittiği işittiğimiz işittiğiniz işittikleri
prospective işiteceğim işiteceğin işiteceği işiteceğimiz işiteceğiniz işitecekleri
verbal noun işitme
way of doing işitiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist işitirim işitirsin işitir işitiriz işitirsiniz işitirler
imperfective işitiyorum işitiyorsun işitiyor işitiyoruz işitiyorsunuz işitiyorlar
past perfective işittim işittin işitti işittik işittiniz işittiler
imperfective işitiyordum işitiyordun işitiyordu işitiyorduk işitiyordunuz işitiyorlardı (or işitiyordular)
future işiteceğim işiteceksin işitecek işiteceğiz işiteceksiniz işitecekler
inferential perfective işitmişim işitmişsin işitmiş işitmişiz işitmişsiniz işitmişler
aorist işitirmişim işitirmişsin işitirmiş işitirmişiz işitirmişsiniz işitirlermiş (or işitirmişlar)
imperfective işitiyormuşum işitiyormuşsun işitiyormuş işitiyormuşuz işitiyormuşsunuz işitiyorlarmış
conditional simple işitsem işitsen işitse işitsek işitseniz işitseler
perfective işitseydim işitseydin işitseydi işitseydik işitseydiniz işitseydiler
optative işiteyim işitesin işite işitelim işitesiniz işiteler
progressive işitmekteyim işitmektesin işitmekte işitmekteyiz işitmektesiniz işitmekteler
necessitative işitmeliyim işitmelisin işitmeli işitmeliyiz işitmelisiniz işitmeliler
imperative işit işitsin işitin işitsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist işitir miyim? işitir misin? işitir mi? işitir miyiz? işitir misiniz? işitirler mi?
imperfective işitiyor muyum? işitiyor musun? işitiyor mu? işitiyor muyuz? işitiyor musunuz? işitiyorlar mı?
past perfective işittim mi? işittin mi? işitti mi? işittik mi? işittiniz mi? işittiler mi?
imperfective işitiyor muydum? işitiyor muydun? işitiyor muydu? işitiyor muyduk? işitiyor muydunuz? işitiyorlar mıydı?
future işitecek miyim? işitecek misin? işitecek mi? işitecek miyiz? işitecek misiniz? işitecekler mi?
inferential perfective işitmiş miyim? işitmiş misin? işitmiş mi? işitmiş miyiz? işitmiş misiniz? işitmişler mi?
aorist işitir miymişim? işitir miymişsin? işitir miymiş? işitir miymişiz? işitir miymişsiniz? işitirler miymiş?
imperfective işitiyor muymuşum? işitiyor muymuşsun? işitiyor muymuş? işitiyor muymuşuz? işitiyor muymuşsunuz? işitiyorlar mıymış?
conditional simple işitsem mi? işitsen mi? işitse mi? işitsek mi? işitseniz mi? işitseler mi?
perfective işitse miydim? işitse miydin? işitse miydi? işitse miydik? işitse miydiniz? işitseler miydi?
progressive işitmekte miyim? işitmekte misin? işitmekte mi? işitmekte miyiz? işitmekte misiniz? işitmekteler mi?
necessitative işitmeli miyim? işitmeli misin? işitmeli mi? işitmeli miyiz? işitmeli misiniz? işitmeliler mi?
Negative declarative
infinitive işitmemek
impersonal participle imperfective işitmeyen
perfective işitmemiş
prospective işitmeyecek
personal participle non-prospective işitmediğim işitmediğin işitmediği işitmediğimiz işitmediğiniz işitmedikleri
prospective işitmeyeceğim işitmeyeceğin işitmeyeceği işitmeyeceğimiz işitmeyeceğiniz işitmeyecekleri
verbal noun işitmeme
way of doing işitmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist işitmem işitmezsin işitmez işitmeyiz işitmezsiniz işitmezler
imperfective işitmiyorum işitmiyorsun işitmiyor işitmiyoruz işitmiyorsunuz işitmiyorlar
past perfective işitmedim işitmedin işitmedi işitmedik işitmediniz işitmediler
imperfective işitmiyordum işitmiyordun işitmiyordu işitmiyorduk işitmiyordunuz işitmiyorlardı
future işitmeyeceğim işitmeyeceksin işitmeyecek işitmeyeceğiz işitmeyeceksiniz işitmeyecekler
inferential perfective işitmemişim işitmemişsin işitmemiş işitmemişiz işitmemişsiniz işitmemişler
aorist işitmezmişim işitmezmişsin işitmezmiş işitmezmişiz işitmezmişsiniz işitmezlermiş
imperfective işitmiyormuşum işitmiyormuşsun işitmiyormuş işitmiyormuşuz işitmiyormuşsunuz işitmiyorlarmış
conditional simple işitmesem işitmesen işitmese işitmesek işitmeseniz işitmeseler
perfective işitmeseydim işitmeseydin işitmeseydi işitmeseydik işitmeseydiniz işitmeseydiler
optative işitmeyeyim işitmeyesin işitmeye işitmeyelim işitmeyesiniz işitmeyeler
progressive işitmemekteyim işitmemektesin işitmemekte işitmemekteyiz işitmemektesiniz işitmemekteler
necessitative işitmemeliyim işitmemelisin işitmemeli işitmemeliyiz işitmemelisiniz işitmemeliler
imperative işitme işitmesin işitmeyin işitmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist işitmez miyim? işitmez misin? işitmez mi? işitmez miyiz? işitmez misiniz? işitmezler mi?
imperfective işitmiyor muyum? işitmiyor musun? işitmiyor mu? işitmiyor muyuz? işitmiyor musunuz? işitmiyorlar mı?
past perfective işitmedim mi? işitmedin mi? işitmedi mi? işitmedik mi? işitmediniz mi? işitmediler mi?
imperfective işitmiyor muydum? işitmiyor muydun? işitmiyor muydu? işitmiyor muyduk? işitmiyor muydunuz? işitmiyorlar mıydı?
future işitmeyecek miyim? işitmeyecek misin? işitmeyecek mi? işitmeyecek miyiz? işitmeyecek misiniz? işitmeyecekler mi?
inferential perfective işitmemiş miyim? işitmemiş misin? işitmemiş mi? işitmemiş miyiz? işitmemiş misiniz? işitmemişler mi?
aorist işitmez miymişim? işitmez miymişsin? işitmez miymiş? işitmez miymişiz? işitmez miymişsiniz? işitmezler miymiş?
imperfective işitmiyor muymuşum? işitmiyor muymuşsun? işitmiyor muymuş? işitmiyor muymuşuz? işitmiyor muymuşsunuz? işitmiyorlar mıymış?
conditional simple işitmesem mi? işitmesen mi? işitmese mi? işitmesek mi? işitmeseniz mi? işitmeseler mi?
perfective işitmese miydim? işitmese miydin? işitmese miydi? işitmese miydik? işitmese miydiniz? işitmeseler miydi?
progressive işitmemekte miyim? işitmemekte misin? işitmemekte mi? işitmemekte miyiz? işitmemekte misiniz? işitmemekteler mi?
necessitative işitmemeli miyim? işitmemeli misin? işitmemeli mi? işitmemeli miyiz? işitmemeli misiniz? işitmemeliler mi?

Synonyms

Derived terms

See also

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ẹĺit-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
Wikious
Boobota
Sagapedia