jeniec

• jęciec

From jąć +‎ -ec. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /jɛɲɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /jɛɲɛt͡s/

jeniec m pers

1. (attested in Greater Poland) prisoner (detained person or person without liberty)
   • 1888 [1392], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎, Greater Poland, page 65:

     Bogathka... wibil jøczcza i Yancowy ranø dal

     [Bogatka... wybił jęćca i Jankowi ranę dał]

   • 1874-1891 [1444], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXIII, page 307:

     Twe iadcze tuos captivos

     [Twe jętce tuos captivos]

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 100:

     Gdzie ianczcze chovayą in domum laci (ingressus est Jeremias in domum laci et in ergastulum Jer 37, 15)

     [Gdzie jęćce chowają in domum laci (ingressus est Jeremias in domum laci et in ergastulum Jer 37, 15)]

   1. (attested in Sieradz-Łęczyca, Lesser Poland) prisoner of war
      • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXII, Łęczyca, page 15:

        Preda, gl. spolium, yączecz, viri predo murum mustela precatur

        [Preda, gl. spolium, jęciec, viri predo murum mustela precatur]

      • 1895 [1444], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici‎, volume II, page XIV:

        Captivus duo significat: primo id est yaczec

        [Captivus duo significat: primo id est jęciec]

      • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 67, 7:

        Iensze wiwodzi iøtcze (qui educit vinctos)

        [Jenże wywodzi jętce (qui educit vinctos)]

• Polish: jeniec

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “jeniec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish jęciec. By surface analysis, jąć +‎ -ec.

• IPA^(key): /ˈjɛ.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛt͡s
• Syllabification: je‧niec

jeniec m pers

1. captive
2. prisoner of war

• jeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• jeniec in Polish dictionaries at PWN