jumala

Hello, you have come here looking for the meaning of the word jumala. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word jumala, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say jumala in singular and plural. Everything you need to know about the word jumala you have here. The definition of the word jumala will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofjumala, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Jumala

Estonian

Adverb

jumala (not comparable)

  1. (colloquial, slang) very, really

Noun

jumala

  1. genitive singular of jumal

Finnish

Finnish Wikipedia has an article on:
Wikipedia fi

Etymology

From Proto-Finnic *jumala, from Proto-Finno-Permic *juma (sky, god), probably borrowed from Proto-Indo-Iranian *dyumā (compare Sanskrit द्युम्न (dyumna, splendor), Sanskrit द्युमत् (dyumat, bright; an epithet of Indra))[1] or earlier Indo-European. Cognates include Estonian jumal (god) and Erzya ёндол (jondol, lightning) (initial component).

Pronunciation

Noun

jumala

  1. god, deity

Declension

Inflection of jumala (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative jumala jumalat
genitive jumalan jumalien
partitive jumalaa jumalia
illative jumalaan jumaliin
singular plural
nominative jumala jumalat
accusative nom. jumala jumalat
gen. jumalan
genitive jumalan jumalien
jumalain rare
partitive jumalaa jumalia
inessive jumalassa jumalissa
elative jumalasta jumalista
illative jumalaan jumaliin
adessive jumalalla jumalilla
ablative jumalalta jumalilta
allative jumalalle jumalille
essive jumalana jumalina
translative jumalaksi jumaliksi
abessive jumalatta jumalitta
instructive jumalin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of jumala (Kotus type 10/koira, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative jumalani jumalani
accusative nom. jumalani jumalani
gen. jumalani
genitive jumalani jumalieni
jumalaini rare
partitive jumalaani jumaliani
inessive jumalassani jumalissani
elative jumalastani jumalistani
illative jumalaani jumaliini
adessive jumalallani jumalillani
ablative jumalaltani jumaliltani
allative jumalalleni jumalilleni
essive jumalanani jumalinani
translative jumalakseni jumalikseni
abessive jumalattani jumalittani
instructive
comitative jumalineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative jumalasi jumalasi
accusative nom. jumalasi jumalasi
gen. jumalasi
genitive jumalasi jumaliesi
jumalaisi rare
partitive jumalaasi jumaliasi
inessive jumalassasi jumalissasi
elative jumalastasi jumalistasi
illative jumalaasi jumaliisi
adessive jumalallasi jumalillasi
ablative jumalaltasi jumaliltasi
allative jumalallesi jumalillesi
essive jumalanasi jumalinasi
translative jumalaksesi jumaliksesi
abessive jumalattasi jumalittasi
instructive
comitative jumalinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative jumalamme jumalamme
accusative nom. jumalamme jumalamme
gen. jumalamme
genitive jumalamme jumaliemme
jumalaimme rare
partitive jumalaamme jumaliamme
inessive jumalassamme jumalissamme
elative jumalastamme jumalistamme
illative jumalaamme jumaliimme
adessive jumalallamme jumalillamme
ablative jumalaltamme jumaliltamme
allative jumalallemme jumalillemme
essive jumalanamme jumalinamme
translative jumalaksemme jumaliksemme
abessive jumalattamme jumalittamme
instructive
comitative jumalinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative jumalanne jumalanne
accusative nom. jumalanne jumalanne
gen. jumalanne
genitive jumalanne jumalienne
jumalainne rare
partitive jumalaanne jumalianne
inessive jumalassanne jumalissanne
elative jumalastanne jumalistanne
illative jumalaanne jumaliinne
adessive jumalallanne jumalillanne
ablative jumalaltanne jumaliltanne
allative jumalallenne jumalillenne
essive jumalananne jumalinanne
translative jumalaksenne jumaliksenne
abessive jumalattanne jumalittanne
instructive
comitative jumalinenne
third-person possessor
singular plural
nominative jumalansa jumalansa
accusative nom. jumalansa jumalansa
gen. jumalansa
genitive jumalansa jumaliensa
jumalainsa rare
partitive jumalaansa jumaliaan
jumaliansa
inessive jumalassaan
jumalassansa
jumalissaan
jumalissansa
elative jumalastaan
jumalastansa
jumalistaan
jumalistansa
illative jumalaansa jumaliinsa
adessive jumalallaan
jumalallansa
jumalillaan
jumalillansa
ablative jumalaltaan
jumalaltansa
jumaliltaan
jumaliltansa
allative jumalalleen
jumalallensa
jumalilleen
jumalillensa
essive jumalanaan
jumalanansa
jumalinaan
jumalinansa
translative jumalakseen
jumalaksensa
jumalikseen
jumaliksensa
abessive jumalattaan
jumalattansa
jumalittaan
jumalittansa
instructive
comitative jumalineen
jumalinensa
  • Literary/archaic genitive plural: jumalten

Derived terms

compounds

Descendants

  • ? Swedish: Jomala

References

  1. ^ Junttila, Santeri, Kallio, Petri, Holopainen, Sampsa, Kuokkala, Juha, Pystynen, Juho, editors (2020–), “jumala”, in Suomen vanhimman sanaston etymologinen verkkosanakirja (in Finnish), retrieved 2024-01-01

Further reading

Anagrams

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *jumala. Cognates include Finnish jumala and Estonian jumal.

Pronunciation

Noun

jumala

  1. god, deity
    • 1937, V. A. Tetjurev, translated by N. J. Molotsova, Loonnontiito oppikirja alkușkoulua vart (toin osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 102:
      Kaik religiat opettaat, jot inmihisen teki jumala.
      All religions say, that a deity made the human.

Declension

Declension of jumala (type 3/koira, no gradation)
singular plural
nominative jumala jumalat
genitive jumalan jumaliin
partitive jumalaa jumalia
illative jumalaa jumalii
inessive jumalaas jumaliis
elative jumalast jumalist
allative jumalalle jumalille
adessive jumalaal jumaliil
ablative jumalalt jumalilt
translative jumalaks jumaliks
essive jumalanna, jumalaan jumalinna, jumaliin
exessive1) jumalant jumalint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 110
  • Olga I. Konkova, Nikita A. Dyachkov (2014) Inkeroin Keel: Пособие по Ижорскому Языку, →ISBN, page 34

Karelian

Noun

jumala

  1. god