kítta

Hello, you have come here looking for the meaning of the word kítta. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word kítta, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say kítta in singular and plural. Everything you need to know about the word kítta you have here. The definition of the word kítta will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkítta, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: kitta

Icelandic

Verb

kítta (weak verb, third-person singular past indicative kíttaði, supine kíttað)

  1. to putty

Declension

kítta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að kítta
supine
(sagnbót) 		kíttað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		kíttandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég kítta við kíttum present
(nútíð) 		ég kítti við kíttum
þú kíttar þið kíttið þú kíttir þið kíttið
hann, hún, það kíttar þeir, þær, þau kítta hann, hún, það kítti þeir, þær, þau kítti
past
(þátíð) 		ég kíttaði við kíttuðum past
(þátíð) 		ég kíttaði við kíttuðum
þú kíttaðir þið kíttuðuð þú kíttaðir þið kíttuðuð
hann, hún, það kíttaði þeir, þær, þau kíttuðu hann, hún, það kíttaði þeir, þær, þau kíttuðu
imperative
(boðháttur) 		kítta (þú) kíttið (þið)
Forms with appended personal pronoun
kíttaðu kíttiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kíttast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að kíttast
supine
(sagnbót) 		kíttast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		kíttandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég kíttast við kíttumst present
(nútíð) 		ég kíttist við kíttumst
þú kíttast þið kíttist þú kíttist þið kíttist
hann, hún, það kíttast þeir, þær, þau kíttast hann, hún, það kíttist þeir, þær, þau kíttist
past
(þátíð) 		ég kíttaðist við kíttuðumst past
(þátíð) 		ég kíttaðist við kíttuðumst
þú kíttaðist þið kíttuðust þú kíttaðist þið kíttuðust
hann, hún, það kíttaðist þeir, þær, þau kíttuðust hann, hún, það kíttaðist þeir, þær, þau kíttuðust
imperative
(boðháttur) 		kíttast (þú) kíttist (þið)
Forms with appended personal pronoun
kíttastu kíttisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kíttaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		kíttaður kíttuð kíttað kíttaðir kíttaðar kíttuð
accusative
(þolfall) 		kíttaðan kíttaða kíttað kíttaða kíttaðar kíttuð
dative
(þágufall) 		kíttuðum kíttaðri kíttuðu kíttuðum kíttuðum kíttuðum
genitive
(eignarfall) 		kíttaðs kíttaðrar kíttaðs kíttaðra kíttaðra kíttaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		kíttaði kíttaða kíttaða kíttuðu kíttuðu kíttuðu
accusative
(þolfall) 		kíttaða kíttuðu kíttaða kíttuðu kíttuðu kíttuðu
dative
(þágufall) 		kíttaða kíttuðu kíttaða kíttuðu kíttuðu kíttuðu
genitive
(eignarfall) 		kíttaða kíttuðu kíttaða kíttuðu kíttuðu kíttuðu
Wikious
Boobota
Sagapedia