From Middle Low German korsener.
köösner (genitive köösneri, partitive köösnerit)
Declension of köösner (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | köösner | köösnerid | |
accusative | nom. | ||
gen. | köösneri | ||
genitive | köösnerite | ||
partitive | köösnerit | köösnereid | |
illative | köösnerisse | köösneritesse köösnereisse | |
inessive | köösneris | köösnerites köösnereis | |
elative | köösnerist | köösneritest köösnereist | |
allative | köösnerile | köösneritele köösnereile | |
adessive | köösneril | köösneritel köösnereil | |
ablative | köösnerilt | köösneritelt köösnereilt | |
translative | köösneriks | köösneriteks köösnereiks | |
terminative | köösnerini | köösneriteni | |
essive | köösnerina | köösneritena | |
abessive | köösnerita | köösneriteta | |
comitative | köösneriga | köösneritega |