From köz (“general, usual”) + napi (“daily”)[1] or köznap + -i.
köznapi (comparative köznapibb, superlative legköznapibb)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | köznapi | köznapiak |
accusative | köznapit | köznapiakat |
dative | köznapinak | köznapiaknak |
instrumental | köznapival | köznapiakkal |
causal-final | köznapiért | köznapiakért |
translative | köznapivá | köznapiakká |
terminative | köznapiig | köznapiakig |
essive-formal | köznapiként | köznapiakként |
essive-modal | — | — |
inessive | köznapiban | köznapiakban |
superessive | köznapin | köznapiakon |
adessive | köznapinál | köznapiaknál |
illative | köznapiba | köznapiakba |
sublative | köznapira | köznapiakra |
allative | köznapihoz | köznapiakhoz |
elative | köznapiból | köznapiakból |
delative | köznapiról | köznapiakról |
ablative | köznapitól | köznapiaktól |
non-attributive possessive – singular |
köznapié | köznapiaké |
non-attributive possessive – plural |
köznapiéi | köznapiakéi |