kłócić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word kłócić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word kłócić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say kłócić in singular and plural. Everything you need to know about the word kłócić you have here. The definition of the word kłócić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkłócić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kōltìti.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkwu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio 1; “kłócić”:(file)
  • Audio 2; “kłócić się”:(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: kłó‧cić

Verb

kłócić impf

  1. (transitive) to cause to quarrel
    Synonym: skłócać

Verb

kłócić impf (perfective pokłócić)

  1. (reflexive with się) to quarrel, to wrangle
    Synonyms: czubić się, sprzeczać się

Conjugation

Conjugation of kłócić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kłócić
present tense 1st kłócę kłócimy
2nd kłócisz kłócicie
3rd kłóci kłócą
impersonal kłóci się
past tense 1st kłóciłem,
-(e)m kłócił 		kłóciłam,
-(e)m kłóciła 		kłóciłom,
-(e)m kłóciło 		kłóciliśmy,
-(e)śmy kłócili 		kłóciłyśmy,
-(e)śmy kłóciły
2nd kłóciłeś,
-(e)ś kłócił 		kłóciłaś,
-(e)ś kłóciła 		kłóciłoś,
-(e)ś kłóciło 		kłóciliście,
-(e)ście kłócili 		kłóciłyście,
-(e)ście kłóciły
3rd kłócił kłóciła kłóciło kłócili kłóciły
impersonal kłócono
future tense 1st będę kłócił,
będę kłócić 		będę kłóciła,
będę kłócić 		będę kłóciło,
będę kłócić 		będziemy kłócili,
będziemy kłócić 		będziemy kłóciły,
będziemy kłócić
2nd będziesz kłócił,
będziesz kłócić 		będziesz kłóciła,
będziesz kłócić 		będziesz kłóciło,
będziesz kłócić 		będziecie kłócili,
będziecie kłócić 		będziecie kłóciły,
będziecie kłócić
3rd będzie kłócił,
będzie kłócić 		będzie kłóciła,
będzie kłócić 		będzie kłóciło,
będzie kłócić 		będą kłócili,
będą kłócić 		będą kłóciły,
będą kłócić
impersonal będzie kłócić się
conditional 1st kłóciłbym,
bym kłócił 		kłóciłabym,
bym kłóciła 		kłóciłobym,
bym kłóciło 		kłócilibyśmy,
byśmy kłócili 		kłóciłybyśmy,
byśmy kłóciły
2nd kłóciłbyś,
byś kłócił 		kłóciłabyś,
byś kłóciła 		kłóciłobyś,
byś kłóciło 		kłócilibyście,
byście kłócili 		kłóciłybyście,
byście kłóciły
3rd kłóciłby,
by kłócił 		kłóciłaby,
by kłóciła 		kłóciłoby,
by kłóciło 		kłóciliby,
by kłócili 		kłóciłyby,
by kłóciły
impersonal kłócono by
imperative 1st niech kłócę kłóćmy
2nd kłóć kłóćcie
3rd niech kłóci niech kłócą
active adjectival participle kłócący kłócąca kłócące kłócący kłócące
passive adjectival participle kłócony kłócona kłócone kłóceni kłócone
contemporary adverbial participle kłócąc
verbal noun kłócenie

Derived terms

adjectives
nouns
verbs

Further reading

  • kłócić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kłócić in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia