From kalligrafie + -eren.
kalligraferen
Conjugation of kalligraferen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | kalligraferen | |||
past singular | kalligrafeerde | |||
past participle | gekalligrafeerd | |||
infinitive | kalligraferen | |||
gerund | kalligraferen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | kalligrafeer | kalligrafeerde | ||
2nd person sing. (jij) | kalligrafeert, kalligrafeer2 | kalligrafeerde | ||
2nd person sing. (u) | kalligrafeert | kalligrafeerde | ||
2nd person sing. (gij) | kalligrafeert | kalligrafeerde | ||
3rd person singular | kalligrafeert | kalligrafeerde | ||
plural | kalligraferen | kalligrafeerden | ||
subjunctive sing.1 | kalligrafere | kalligrafeerde | ||
subjunctive plur.1 | kalligraferen | kalligrafeerden | ||
imperative sing. | kalligrafeer | |||
imperative plur.1 | kalligrafeert | |||
participles | kalligraferend | gekalligrafeerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |