Borrowed from Italian cammeo, from Medieval Latin camaeus, of unknown origin.
kameu inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | kameu | kameua | kameuak |
ergative | kameuk | kameuak | kameuek |
dative | kameuri | kameuari | kameuei |
genitive | kameuren | kameuaren | kameuen |
comitative | kameurekin | kameuarekin | kameuekin |
causative | kameurengatik | kameuarengatik | kameuengatik |
benefactive | kameurentzat | kameuarentzat | kameuentzat |
instrumental | kameuz | kameuaz | kameuez |
inessive | kameutan | kameuan | kameuetan |
locative | kameutako | kameuko | kameuetako |
allative | kameutara | kameura | kameuetara |
terminative | kameutaraino | kameuraino | kameuetaraino |
directive | kameutarantz | kameurantz | kameuetarantz |
destinative | kameutarako | kameurako | kameuetarako |
ablative | kameutatik | kameutik | kameuetatik |
partitive | kameurik | — | — |
prolative | kameutzat | — | — |
Possibly related to Ternate ngau (“ear”).
kameu