From Ottoman Turkish قره جكر (kara ciğer). By surface analysis, kara + ciğer.
karaciğer (definite accusative karaciğeri, plural karaciğerler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | karaciğer | |
Definite accusative | karaciğeri | |
Singular | Plural | |
Nominative | karaciğer | karaciğerler |
Definite accusative | karaciğeri | karaciğerleri |
Dative | karaciğere | karaciğerlere |
Locative | karaciğerde | karaciğerlerde |
Ablative | karaciğerden | karaciğerlerden |
Genitive | karaciğerin | karaciğerlerin |