karja
From Proto-Finnic *karja (compare Estonian kari, Livonian kōŗa), probably borrowed from Proto-Germanic *harjaz (“army”) (compare Swedish här (“land army”), German Heer (“army”)). The original sense "army, forces" may survive in Karjala.
karja
Inflection of karja (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | karja | karjat | ||
genitive | karjan | karjojen | ||
partitive | karjaa | karjoja | ||
illative | karjaan | karjoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | karja | karjat | ||
accusative | nom. | karja | karjat | |
gen. | karjan | |||
genitive | karjan | karjojen karjainrare | ||
partitive | karjaa | karjoja | ||
inessive | karjassa | karjoissa | ||
elative | karjasta | karjoista | ||
illative | karjaan | karjoihin | ||
adessive | karjalla | karjoilla | ||
ablative | karjalta | karjoilta | ||
allative | karjalle | karjoille | ||
essive | karjana | karjoina | ||
translative | karjaksi | karjoiksi | ||
abessive | karjatta | karjoitta | ||
instructive | — | karjoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
kar + -ja (possessive suffix)
karja
For the possessive of kar in the sense “faculty; ensemble”, see kara.
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | karja | — |
accusative | karját | — |
dative | karjának | — |
instrumental | karjával | — |
causal-final | karjáért | — |
translative | karjává | — |
terminative | karjáig | — |
essive-formal | karjaként | — |
essive-modal | karjául | — |
inessive | karjában | — |
superessive | karján | — |
adessive | karjánál | — |
illative | karjába | — |
sublative | karjára | — |
allative | karjához | — |
elative | karjából | — |
delative | karjáról | — |
ablative | karjától | — |
non-attributive possessive - singular |
karjáé | — |
non-attributive possessive - plural |
karjáéi | — |
From Proto-Finnic *karja. Cognates include Finnish karja and Estonian kari.
karja
Declension of karja (type 3/kana, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | karja | karjat |
genitive | karjan | karjoin |
partitive | karjaa | karjoja |
illative | karjaa | karjoi |
inessive | karjaas | karjois |
elative | karjast | karjoist |
allative | karjalle | karjoille |
adessive | karjaal | karjoil |
ablative | karjalt | karjoilt |
translative | karjaks | karjoiks |
essive | karjanna, karjaan | karjoinna, karjoin |
exessive1) | karjant | karjoint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
From Indonesian kerja.
karja
Conjugation of karja (action verb) | ||||
---|---|---|---|---|
singular | plural | |||
inclusive | exclusive | |||
1st person | takarja | makarja | akarja | |
2nd person | nakarja | fakarja | ||
3rd person | inanimate | ikarja | dakarja | |
animate | ||||
imperative | nakarja, karja | fakarja, karja |