From Middle Low German karpe, from Late Latin carpa, from Gothic *𐌺𐌰𐍂𐍀𐌰 (*karpa, “carp”).
karpa f (genitive singular karpu, plural karpur)
Declension of karpa | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | karpa | karpan | karpur | karpurnar |
accusative | karpu | karpuna | karpur | karpurnar |
dative | karpu | karpuni | karpum | karpunum |
genitive | karpu | karpunnar | karpa | karpanna |
karpa (weak verb, third-person singular past indicative karpaði, supine karpað)
infinitive (nafnháttur) |
að karpa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
karpað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
karpandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég karpa | við körpum | present (nútíð) |
ég karpi | við körpum |
þú karpar | þið karpið | þú karpir | þið karpið | ||
hann, hún, það karpar | þeir, þær, þau karpa | hann, hún, það karpi | þeir, þær, þau karpi | ||
past (þátíð) |
ég karpaði | við körpuðum | past (þátíð) |
ég karpaði | við körpuðum |
þú karpaðir | þið körpuðuð | þú karpaðir | þið körpuðuð | ||
hann, hún, það karpaði | þeir, þær, þau körpuðu | hann, hún, það karpaði | þeir, þær, þau körpuðu | ||
imperative (boðháttur) |
karpa (þú) | karpið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
karpaðu | karpiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að karpast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
karpast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
karpandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég karpast | við körpumst | present (nútíð) |
ég karpist | við körpumst |
þú karpast | þið karpist | þú karpist | þið karpist | ||
hann, hún, það karpast | þeir, þær, þau karpast | hann, hún, það karpist | þeir, þær, þau karpist | ||
past (þátíð) |
ég karpaðist | við körpuðumst | past (þátíð) |
ég karpaðist | við körpuðumst |
þú karpaðist | þið körpuðust | þú karpaðist | þið körpuðust | ||
hann, hún, það karpaðist | þeir, þær, þau körpuðust | hann, hún, það karpaðist | þeir, þær, þau körpuðust | ||
imperative (boðháttur) |
karpast (þú) | karpist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
karpastu | karpisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
From Middle Low German karpe, from Late Latin carpa, from Gothic *𐌺𐌰𐍂𐍀𐌰 (*karpa, “carp”). Cognate with Upper Sorbian karp, Polish karp, and Czech kapr.
karpa f
karpa
karpa f
Inherited from Proto-Slavic *kъrpa, possibly from Proto-Balto-Slavic *kúrˀpāˀ.
karpa f
Borrowed from Albanian karpë.[1]
karpa f (Cyrillic spelling карпа)