kefla

Hello, you have come here looking for the meaning of the word kefla. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word kefla, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say kefla in singular and plural. Everything you need to know about the word kefla you have here. The definition of the word kefla will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkefla, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From kefli +‎ -a.

Pronunciation

Verb

kefla (weak verb, third-person singular past indicative keflaði, supine keflað)

  1. to gag (restrain by blocking the mouth)

Conjugation

kefla — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að kefla
supine
(sagnbót) 		keflað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		keflandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég kefla við keflum present
(nútíð) 		ég kefli við keflum
þú keflar þið keflið þú keflir þið keflið
hann, hún, það keflar þeir, þær, þau kefla hann, hún, það kefli þeir, þær, þau kefli
past
(þátíð) 		ég keflaði við kefluðum past
(þátíð) 		ég keflaði við kefluðum
þú keflaðir þið kefluðuð þú keflaðir þið kefluðuð
hann, hún, það keflaði þeir, þær, þau kefluðu hann, hún, það keflaði þeir, þær, þau kefluðu
imperative
(boðháttur) 		kefla (þú) keflið (þið)
Forms with appended personal pronoun
keflaðu kefliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
keflast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að keflast
supine
(sagnbót) 		keflast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		keflandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég keflast við keflumst present
(nútíð) 		ég keflist við keflumst
þú keflast þið keflist þú keflist þið keflist
hann, hún, það keflast þeir, þær, þau keflast hann, hún, það keflist þeir, þær, þau keflist
past
(þátíð) 		ég keflaðist við kefluðumst past
(þátíð) 		ég keflaðist við kefluðumst
þú keflaðist þið kefluðust þú keflaðist þið kefluðust
hann, hún, það keflaðist þeir, þær, þau kefluðust hann, hún, það keflaðist þeir, þær, þau kefluðust
imperative
(boðháttur) 		keflast (þú) keflist (þið)
Forms with appended personal pronoun
keflastu keflisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
keflaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		keflaður kefluð keflað keflaðir keflaðar kefluð
accusative
(þolfall) 		keflaðan keflaða keflað keflaða keflaðar kefluð
dative
(þágufall) 		kefluðum keflaðri kefluðu kefluðum kefluðum kefluðum
genitive
(eignarfall) 		keflaðs keflaðrar keflaðs keflaðra keflaðra keflaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		keflaði keflaða keflaða kefluðu kefluðu kefluðu
accusative
(þolfall) 		keflaða kefluðu keflaða kefluðu kefluðu kefluðu
dative
(þágufall) 		keflaða kefluðu keflaða kefluðu kefluðu kefluðu
genitive
(eignarfall) 		keflaða kefluðu keflaða kefluðu kefluðu kefluðu
Wikious
Boobota
Sagapedia