kilko

Hello, you have come here looking for the meaning of the word kilko. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word kilko, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say kilko in singular and plural. Everything you need to know about the word kilko you have here. The definition of the word kilko will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkilko, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Chamicuro

Numeral

kilko

  1. three

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *koliko. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /kilʲkɔ/
  • IPA(key): (15th CE) /kilʲkɔ/

Pronoun

kilko

  1. (attested in Masovia) more than two but less than ten (a quantity from three to nine); several; few
  2. (interrogative, attested in Lesser Poland) how many?
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, page 118:
      Kelko gest dnwo (pro dnow, quot sunt dies) slvghy twego?
      [Kielko jest dniow (quot sunt dies) sługi twego?]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 73, 4:
      Kelco zglobyl se iest neprzyaczel w swøtem (quanta malignatus est inimicus in sancto)!
      [Kielko zgłobił sie jest nieprzyjaciel w świętem (quanta malignatus est inimicus in sancto)!]
  3. (relative, attested in Lesser Poland) as many as
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 77, 3:
      Kelko sliszeli y poznaly iesmi ie (quanta audivimus et cognovimus ea) y oczczowe naszi powadali sø nam, ne sø vtaiona od sinow gich
      [Kielko słyszeli i poznali jesmy je (quanta audivimus et cognovimus ea) i oćcowie naszy powiadali są nam, nie są utajona od synow jich]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 77, 7:
      Powadali sø nam... powadaiøcz..., kelko kazal oczczom naszim ziawona vczinicz ie sinom swogim, bi poznalo pocolene druge (quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis)
      [Powiadali są nam... powiadając..., kielko kazał oćcom naszym zjawiona uczynić je synom swojim, by poznało pokolenie drugie (quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis)]

Descendants

References

  • Boryś, Wiesław (2005) “kilka”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “kilka”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “kilka”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kilko, kielko”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology 1

Pronunciation

Numeral

kilko

  1. Middle Polish form of kilka

Etymology 2

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkil.kɔ/
  • Rhymes: -ilkɔ
  • Syllabification: kil‧ko

Noun

kilko f

  1. vocative singular of kilka