Borrowed from Old Swedish kirvil, itself borrowed from Middle Low German kervele, ultimately from Latin caerefolium, from Ancient Greek χαιρέφυλλον (khairéphullon).
kirveli
Inflection of kirveli (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kirveli | kirvelit | ||
genitive | kirvelin | kirvelien kirveleiden kirveleitten | ||
partitive | kirveliä | kirveleitä kirvelejä | ||
illative | kirveliin | kirveleihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kirveli | kirvelit | ||
accusative | nom. | kirveli | kirvelit | |
gen. | kirvelin | |||
genitive | kirvelin | kirvelien kirveleiden kirveleitten | ||
partitive | kirveliä | kirveleitä kirvelejä | ||
inessive | kirvelissä | kirveleissä | ||
elative | kirvelistä | kirveleistä | ||
illative | kirveliin | kirveleihin | ||
adessive | kirvelillä | kirveleillä | ||
ablative | kirveliltä | kirveleiltä | ||
allative | kirvelille | kirveleille | ||
essive | kirvelinä | kirveleinä | ||
translative | kirveliksi | kirveleiksi | ||
abessive | kirvelittä | kirveleittä | ||
instructive | — | kirvelein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
kirveli