kitab

Hello, you have come here looking for the meaning of the word kitab. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word kitab, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say kitab in singular and plural. Everything you need to know about the word kitab you have here. The definition of the word kitab will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkitab, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Afar

Kitab.

Etymology

Borrowed from Arabic كِتَاب (kitāb).

Pronunciation

  • IPA(key): /kiˈtab/,
  • Hyphenation: ki‧tab

Noun

kitáb m (plural kitoobá f)

  1. book

Usage notes

  • Some speakers might use kitáb only in reference to the Quran.

Declension

Declension of kitáb
absolutive kitáb
predicative kitáaba
subjective kitáb
genitive kitáb
Postpositioned forms
l-case kitáabal
k-case kitáabak
t-case kitáabat
h-case kitáabah

Synonyms

References

  • E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “kitab”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
  • Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie)‎, Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis)

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic китаб
Abjad کتاب

Etymology

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb).

Pronunciation

This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!
  • Audio(file)

Noun

kitab (definite accusative kitabı, sound plural kitablar, broken plural kütüb)

  1. book
    kitab oxumaq ― to read a book
    oxunması zəruri olan kitabların siyahısı ― list of must-read books

Declension

    Declension of kitab
singular plural
sound broken
nominative kitab
 kitablar
 kütüb
definite accusative kitabı
 kitabları
 kütübü
dative kitaba
 kitablara
 kütübə
locative kitabda
 kitablarda
 kütübdə
ablative kitabdan
 kitablardan
 kütübdən
definite genitive kitabın
 kitabların
 kütübün
    Possessive forms of kitab
nominative
singular plural
sound broken
mənim (“my”) kitabım kitablarım kütübüm
sənin (“your”) kitabın kitabların kütübün
onun (“his/her/its”) kitabı kitabları kütübü
bizim (“our”) kitabımız kitablarımız kütübümüz
sizin (“your”) kitabınız kitablarınız kütübünüz
onların (“their”) kitabı or kitabları kitabları kütübü
accusative
singular plural
sound broken
mənim (“my”) kitabımı kitablarımı kütübümü
sənin (“your”) kitabını kitablarını kütübünü
onun (“his/her/its”) kitabını kitablarını kütübünü
bizim (“our”) kitabımızı kitablarımızı kütübümüzü
sizin (“your”) kitabınızı kitablarınızı kütübünüzü
onların (“their”) kitabını or kitablarını kitablarını kütübünü
dative
singular plural
sound broken
mənim (“my”) kitabıma kitablarıma kütübümə
sənin (“your”) kitabına kitablarına kütübünə
onun (“his/her/its”) kitabına kitablarına kütübünə
bizim (“our”) kitabımıza kitablarımıza kütübümüzə
sizin (“your”) kitabınıza kitablarınıza kütübünüzə
onların (“their”) kitabına or kitablarına kitablarına kütübünə
locative
singular plural
sound broken
mənim (“my”) kitabımda kitablarımda kütübümdə
sənin (“your”) kitabında kitablarında kütübündə
onun (“his/her/its”) kitabında kitablarında kütübündə
bizim (“our”) kitabımızda kitablarımızda kütübümüzdə
sizin (“your”) kitabınızda kitablarınızda kütübünüzdə
onların (“their”) kitabında or kitablarında kitablarında kütübündə
ablative
singular plural
sound broken
mənim (“my”) kitabımdan kitablarımdan kütübümdən
sənin (“your”) kitabından kitablarından kütübündən
onun (“his/her/its”) kitabından kitablarından kütübündən
bizim (“our”) kitabımızdan kitablarımızdan kütübümüzdən
sizin (“your”) kitabınızdan kitablarınızdan kütübünüzdən
onların (“their”) kitabından or kitablarından kitablarından kütübündən
genitive
singular plural
sound broken
mənim (“my”) kitabımın kitablarımın kütübümün
sənin (“your”) kitabının kitablarının kütübünün
onun (“his/her/its”) kitabının kitablarının kütübünün
bizim (“our”) kitabımızın kitablarımızın kütübümüzün
sizin (“your”) kitabınızın kitablarınızın kütübünüzün
onların (“their”) kitabının or kitablarının kitablarının kütübünün

Derived terms

Related terms

Cebuano

Alternative forms

Pronunciation

  • Hyphenation: ki‧tab

Verb

kitab

  1. to gabble; to talk fast, idly, foolishly, or without meaning

Indonesian

Etymology

From Malay kitab, from Arabic كِتَاب (kitāb, “book”).

Pronunciation

Noun

kitab (plural kitab-kitab, first-person possessive kitabku, second-person possessive kitabmu, third-person possessive kitabnya)

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material).
    Synonyms: buku, pustaka
  2. holy book, sacred writing, scripture.
    Synonym: kitab suci
  3. code, body of law.

Usage notes

Regularly used to mean a religious book or a book of law.

Derived terms

Related terms

References

  1. ^ Erwina Burhanuddin, Abdul Gaffar Ruskhan, R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian]‎, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

Further reading

Malay

Etymology

From Arabic كِتَاب (kitāb, “book”), from the root ك ت ب (k-t-b), related to writing.

Pronunciation

Noun

kitab (Jawi spelling کتاب, plural kitab-kitab, informal 1st possessive kitabku, 2nd possessive kitabmu, 3rd possessive kitabnya)

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)

Usage notes

Regularly used to mean a religious book or a book of law.

Synonyms

Related terms

Descendants

  • → Indonesian: kitab
  • → Maranao: kitab

Maranao

Etymology

Borrowed from Malay kitab (“book”), from Arabic كِتَاب (kitāb)

Noun

kitab

  1. law; rule

Derived terms

Naga Pidgin

Etymology

From Classical Persian کتاب (kitāb) possibly via Bengali কিতাব (kitab).

Noun

kitab

  1. book

Rohingya

Etymology

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb, “book”)

Noun

kitab

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)

Salar

Noun

kitab

  1. book

References

  • Potanin, G.N. (1893) “китаб”, in Тангутско-Тибетская окраина Китая и Центральная Монголия (in Russian), page 430

Tat

Etymology

Borrowed from Azerbaijani kitab.

Noun

kitab

  1. book

Turkish

Noun

kitab

  1. Misspelling of kitap (“book”).

Yakan

Etymology

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb, “book”)

Noun

kitab

  1. holy book
Wikious
Boobota
Sagapedia