From klaar (“clearly”) + blijkelijk (“apparent”).
klaarblijkelijk (comparative klaarblijkelijker, superlative klaarblijkelijkst)
Declension of klaarblijkelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | klaarblijkelijk | |||
inflected | klaarblijkelijke | |||
comparative | klaarblijkelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | klaarblijkelijk | klaarblijkelijker | het klaarblijkelijkst het klaarblijkelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | klaarblijkelijke | klaarblijkelijkere | klaarblijkelijkste |
n. sing. | klaarblijkelijk | klaarblijkelijker | klaarblijkelijkste | |
plural | klaarblijkelijke | klaarblijkelijkere | klaarblijkelijkste | |
definite | klaarblijkelijke | klaarblijkelijkere | klaarblijkelijkste | |
partitive | klaarblijkelijks | klaarblijkelijkers | — |