From kleur (“colour”) + -loos (“-less”).
kleurloos (comparative kleurlozer, superlative meest kleurloos or kleurloost)
Declension of kleurloos | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | kleurloos | |||
inflected | kleurloze | |||
comparative | kleurlozer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | kleurloos | kleurlozer | het kleurloost het kleurlooste | |
indefinite | m./f. sing. | kleurloze | kleurlozere | kleurlooste |
n. sing. | kleurloos | kleurlozer | kleurlooste | |
plural | kleurloze | kleurlozere | kleurlooste | |
definite | kleurloze | kleurlozere | kleurlooste | |
partitive | kleurloos | kleurlozers | — |