From kleur (“color”) + rijk (“rich”).
kleurrijk (comparative kleurrijker, superlative kleurrijkst)
Declension of kleurrijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | kleurrijk | |||
inflected | kleurrijke | |||
comparative | kleurrijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | kleurrijk | kleurrijker | het kleurrijkst het kleurrijkste | |
indefinite | m./f. sing. | kleurrijke | kleurrijkere | kleurrijkste |
n. sing. | kleurrijk | kleurrijker | kleurrijkste | |
plural | kleurrijke | kleurrijkere | kleurrijkste | |
definite | kleurrijke | kleurrijkere | kleurrijkste | |
partitive | kleurrijks | kleurrijkers | — |