From kné (“knee”) + fiðla (“violin”).
knéfiðla f (genitive singular knéfiðlu, nominative plural knéfiðlur)
Declension of knéfiðla | ||||
---|---|---|---|---|
f-w1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | knéfiðla | knéfiðlan | knéfiðlur | knéfiðlurnar |
accusative | knéfiðlu | knéfiðluna | knéfiðlur | knéfiðlurnar |
dative | knéfiðlu | knéfiðlunni | knéfiðlum | knéfiðlunum |
genitive | knéfiðlu | knéfiðlunnar | knéfiðla | knéfiðlanna |