Borrowed from French compagnon.
kompànjōn m (Cyrillic spelling компа̀њо̄н)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kompànjōn | kompanjoni |
genitive | kompanjóna | kompanjona |
dative | kompanjonu | kompanjonima |
accusative | kompanjona | kompanjone |
vocative | kompanjone | kompanjoni |
locative | kompanjonu | kompanjonima |
instrumental | kompanjonom | kompanjonima |
Borrowed from French compagnon.
kompanjon c
Declension of kompanjon | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | kompanjon | kompanjonen | kompanjoner | kompanjonerna |
Genitive | kompanjons | kompanjonens | kompanjoners | kompanjonernas |