From koniugacja + -ny.
koniugacyjny (not comparable, derived adverb koniugacyjnie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | koniugacyjny | koniugacyjna | koniugacyjne | koniugacyjni | koniugacyjne | |
genitive | koniugacyjnego | koniugacyjnej | koniugacyjnego | koniugacyjnych | ||
dative | koniugacyjnemu | koniugacyjnej | koniugacyjnemu | koniugacyjnym | ||
accusative | koniugacyjnego | koniugacyjny | koniugacyjną | koniugacyjne | koniugacyjnych | koniugacyjne |
instrumental | koniugacyjnym | koniugacyjną | koniugacyjnym | koniugacyjnymi | ||
locative | koniugacyjnym | koniugacyjnej | koniugacyjnym | koniugacyjnych |