From French consentir, Italian consentire, ultimately from Latin cōnsentīre (“to agree, accord, harmonize; to assent to”).
konsenti (present konsentas, past konsentis, future konsentos, conditional konsentus, volitive konsentu)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | konsentas | konsentis | konsentos | ||||
active participle | konsentanta | konsentantaj | konsentinta | konsentintaj | konsentonta | konsentontaj | |
acc. | konsentantan | konsentantajn | konsentintan | konsentintajn | konsentontan | konsentontajn | |
nominal active participle | konsentanto | konsentantoj | konsentinto | konsentintoj | konsentonto | konsentontoj | |
acc. | konsentanton | konsentantojn | konsentinton | konsentintojn | konsentonton | konsentontojn | |
adverbial active participle | konsentante | konsentinte | konsentonte |
infinitive | konsenti | imperative | konsentu | conditional | konsentus |
---|
Borrowed from Spanish consentir, from Latin cōnsentīre. Doublet of konsento.
konsentí (Baybayin spelling ᜃᜓᜈ᜔ᜐᜒᜈ᜔ᜆᜒ)