From kontatu (“to count”) + gailu (“device”).
kontagailu inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | kontagailu | kontagailua | kontagailuak |
ergative | kontagailuk | kontagailuak | kontagailuek |
dative | kontagailuri | kontagailuari | kontagailuei |
genitive | kontagailuren | kontagailuaren | kontagailuen |
comitative | kontagailurekin | kontagailuarekin | kontagailuekin |
causative | kontagailurengatik | kontagailuarengatik | kontagailuengatik |
benefactive | kontagailurentzat | kontagailuarentzat | kontagailuentzat |
instrumental | kontagailuz | kontagailuaz | kontagailuez |
inessive | kontagailutan | kontagailuan | kontagailuetan |
locative | kontagailutako | kontagailuko | kontagailuetako |
allative | kontagailutara | kontagailura | kontagailuetara |
terminative | kontagailutaraino | kontagailuraino | kontagailuetaraino |
directive | kontagailutarantz | kontagailurantz | kontagailuetarantz |
destinative | kontagailutarako | kontagailurako | kontagailuetarako |
ablative | kontagailutatik | kontagailutik | kontagailuetatik |
partitive | kontagailurik | — | — |
prolative | kontagailutzat | — | — |