krúna

Hello, you have come here looking for the meaning of the word krúna. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word krúna, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say krúna in singular and plural. Everything you need to know about the word krúna you have here. The definition of the word krúna will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkrúna, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: kruna

Faroese

Etymology

From Latin corona (“crown”).

Pronunciation

Noun

krúna f (genitive singular krúnu, plural krúnur)

  1. crown
  2. treetop

Declension

f1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative krúna krúnan krúnur krúnurnar
accusative krúnu krúnuna krúnur krúnurnar
dative krúnu krúnuni krúnum krúnunum
genitive krúnu krúnunnar krúna krúnanna

See also

Verb

krúna (third person singular past indicative krúnaði, third person plural past indicative krúnað, supine krúnað)

  1. (rare) to crown

Conjugation

Conjugation of krúna (group v-30)
infinitive krúna
supine krúnað
participle (a6)1 krúnandi krúnaður
present past
first singular krúni krúnaði
second singular krúnar krúnaði
third singular krúnar krúnaði
plural krúna krúnaðu
imperative
singular krúna!
plural krúnið!
1Only the past participle being declined.

Synonyms

Icelandic

Pronunciation

Etymology 1

From Latin corōna (“crown”).

Noun

krúna f (genitive singular krúnu, nominative plural krúnur)

  1. (obsolete) crown, diadem
    Synonym: kóróna
  2. crown, throne (figurative for the state as the estate and realm of a monarch)
  3. crown (topmost part of the head)
Declension
Declension of krúna (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative krúna krúnan krúnur krúnurnar
accusative krúnu krúnuna krúnur krúnurnar
dative krúnu krúnunni krúnum krúnunum
genitive krúnu krúnunnar krúna krúnanna
Derived terms

Etymology 2

Verb

The template Template:is-verb does not use the parameter(s): 
1=krúnaði
2=krúnað
Please see Module:checkparams for help with this warning.

krúna

  1. (obsolete) to crown
    Synonym: krýna
Conjugation
krúna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að krúna
supine
(sagnbót) 		krúnað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		krúnandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég krúna við krúnum present
(nútíð) 		ég krúni við krúnum
þú krúnar þið krúnið þú krúnir þið krúnið
hann, hún, það krúnar þeir, þær, þau krúna hann, hún, það krúni þeir, þær, þau krúni
past
(þátíð) 		ég krúnaði við krúnuðum past
(þátíð) 		ég krúnaði við krúnuðum
þú krúnaðir þið krúnuðuð þú krúnaðir þið krúnuðuð
hann, hún, það krúnaði þeir, þær, þau krúnuðu hann, hún, það krúnaði þeir, þær, þau krúnuðu
imperative
(boðháttur) 		krúna (þú) krúnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
krúnaðu krúniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
krúnast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að krúnast
supine
(sagnbót) 		krúnast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		krúnandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég krúnast við krúnumst present
(nútíð) 		ég krúnist við krúnumst
þú krúnast þið krúnist þú krúnist þið krúnist
hann, hún, það krúnast þeir, þær, þau krúnast hann, hún, það krúnist þeir, þær, þau krúnist
past
(þátíð) 		ég krúnaðist við krúnuðumst past
(þátíð) 		ég krúnaðist við krúnuðumst
þú krúnaðist þið krúnuðust þú krúnaðist þið krúnuðust
hann, hún, það krúnaðist þeir, þær, þau krúnuðust hann, hún, það krúnaðist þeir, þær, þau krúnuðust
imperative
(boðháttur) 		krúnast (þú) krúnist (þið)
Forms with appended personal pronoun
krúnastu krúnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
krúnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		krúnaður krúnuð krúnað krúnaðir krúnaðar krúnuð
accusative
(þolfall) 		krúnaðan krúnaða krúnað krúnaða krúnaðar krúnuð
dative
(þágufall) 		krúnuðum krúnaðri krúnuðu krúnuðum krúnuðum krúnuðum
genitive
(eignarfall) 		krúnaðs krúnaðrar krúnaðs krúnaðra krúnaðra krúnaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		krúnaði krúnaða krúnaða krúnuðu krúnuðu krúnuðu
accusative
(þolfall) 		krúnaða krúnuðu krúnaða krúnuðu krúnuðu krúnuðu
dative
(þágufall) 		krúnaða krúnuðu krúnaða krúnuðu krúnuðu krúnuðu
genitive
(eignarfall) 		krúnaða krúnuðu krúnaða krúnuðu krúnuðu krúnuðu
Wikious
Boobota
Sagapedia