From French cracher, possibly of Germanic origin; compare Proto-Germanic *hrēkijaną (“to spit, retch, vomit”), *krakōną (“to make a cracking sound”).
kraĉi (present kraĉas, past kraĉis, future kraĉos, conditional kraĉus, volitive kraĉu)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | kraĉas | kraĉis | kraĉos | ||||
active participle | kraĉanta | kraĉantaj | kraĉinta | kraĉintaj | kraĉonta | kraĉontaj | |
acc. | kraĉantan | kraĉantajn | kraĉintan | kraĉintajn | kraĉontan | kraĉontajn | |
passive participle | kraĉata | kraĉataj | kraĉita | kraĉitaj | kraĉota | kraĉotaj | |
acc. | kraĉatan | kraĉatajn | kraĉitan | kraĉitajn | kraĉotan | kraĉotajn | |
nominal active participle | kraĉanto | kraĉantoj | kraĉinto | kraĉintoj | kraĉonto | kraĉontoj | |
acc. | kraĉanton | kraĉantojn | kraĉinton | kraĉintojn | kraĉonton | kraĉontojn | |
nominal passive participle | kraĉato | kraĉatoj | kraĉito | kraĉitoj | kraĉoto | kraĉotoj | |
acc. | kraĉaton | kraĉatojn | kraĉiton | kraĉitojn | kraĉoton | kraĉotojn | |
adverbial active participle | kraĉante | kraĉinte | kraĉonte | ||||
adverbial passive participle | kraĉate | kraĉite | kraĉote |
infinitive | kraĉi | imperative | kraĉu | conditional | kraĉus |
---|