krefja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word krefja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word krefja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say krefja in singular and plural. Everything you need to know about the word krefja you have here. The definition of the word krefja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkrefja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From Old Norse krefja (“to demand”), from Proto-Germanic *krafjaną.

Pronunciation

Verb

krefja (weak verb, third-person singular past indicative krafði, supine krafið)

  1. to demand
    Synonyms: heimta, útheimta

Conjugation

The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): 
j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.

krefja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að krefja
supine
(sagnbót) 		krafið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		krefjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég kref við krefjum present
(nútíð) 		ég krefji við krefjum
þú krefur þið krefjið þú krefjir þið krefjið
hann, hún, það krefur þeir, þær, þau krefja hann, hún, það krefji þeir, þær, þau krefji
past
(þátíð) 		ég krafði við kröfðum past
(þátíð) 		ég krefði við krefðum
þú krafðir þið kröfðuð þú krefðir þið krefðuð
hann, hún, það krafði þeir, þær, þau kröfðu hann, hún, það krefði þeir, þær, þau krefðu
imperative
(boðháttur) 		kref (þú) krefjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
krefðu krefjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
krefjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að krefjast
supine
(sagnbót) 		krafist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		krefjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég krefst við krefjumst present
(nútíð) 		ég krefjist við krefjumst
þú krefst þið krefjist þú krefjist þið krefjist
hann, hún, það krefst þeir, þær, þau krefjast hann, hún, það krefjist þeir, þær, þau krefjist
past
(þátíð) 		ég krafðist við kröfðumst past
(þátíð) 		ég krefðist við krefðumst
þú krafðist þið kröfðust þú krefðist þið krefðust
hann, hún, það krafðist þeir, þær, þau kröfðust hann, hún, það krefðist þeir, þær, þau krefðust
imperative
(boðháttur) 		krefst (þú) krefist (þið)
Forms with appended personal pronoun
krefstu krefisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
krafinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		krafinn krafin krafið krafðir krafðar krafin
accusative
(þolfall) 		krafinn krafða krafið krafða krafðar krafin
dative
(þágufall) 		kröfðum krafinni kröfðu kröfðum kröfðum kröfðum
genitive
(eignarfall) 		krafins krafinnar krafins krafinna krafinna krafinna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		krafði krafða krafða kröfðu kröfðu kröfðu
accusative
(þolfall) 		krafða kröfðu krafða kröfðu kröfðu kröfðu
dative
(þágufall) 		krafða kröfðu krafða kröfðu kröfðu kröfðu
genitive
(eignarfall) 		krafða kröfðu krafða kröfðu kröfðu kröfðu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *krafjaną (“to demand”). Akin to English crave.

Verb

krefja (singular past indicative krafði, plural past indicative krǫfðu, past participle krafðr or krafiðr)

  1. to demand, crave, claim

Conjugation

Conjugation of krefja — active (weak class 1)
infinitive krefja
present participle krefjandi
past participle krafðr, krafiðr, krafinn
indicative present past
1st-person singular kref krafða
2nd-person singular krefr krafðir
3rd-person singular krefr krafði
1st-person plural krefjum krǫfðum
2nd-person plural krefið krǫfðuð
3rd-person plural krefja krǫfðu
subjunctive present past
1st-person singular krefja krefða
2nd-person singular krefir krefðir
3rd-person singular krefi krefði
1st-person plural krefim krefðim
2nd-person plural krefið krefðið
3rd-person plural krefi krefði
imperative present
2nd-person singular kref
1st-person plural krefjum
2nd-person plural krefið
Conjugation of krefja — mediopassive (weak class 1)
infinitive krefjask
present participle krefjandisk
past participle krafzk, krafizk
indicative present past
1st-person singular krefjumk krǫfðumk
2nd-person singular krefsk krafðisk
3rd-person singular krefsk krafðisk
1st-person plural krefjumsk krǫfðumsk
2nd-person plural krefizk krǫfðuzk
3rd-person plural krefjask krǫfðusk
subjunctive present past
1st-person singular krefjumk krefðumk
2nd-person singular krefisk krefðisk
3rd-person singular krefisk krefðisk
1st-person plural krefimsk krefðimsk
2nd-person plural krefizk krefðizk
3rd-person plural krefisk krefðisk
imperative present
2nd-person singular krefsk
1st-person plural krefjumsk
2nd-person plural krefizk

Descendants

References

Wikious
Boobota
Sagapedia