Borrowed from Swedish krikon, borrowed from Middle Low German krêke, krîke, from Old Saxon *krēka, from Proto-West Germanic *krēkā.
kriikuna
Inflection of kriikuna (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kriikuna | kriikunat | ||
genitive | kriikunan | kriikunoiden kriikunoitten | ||
partitive | kriikunaa | kriikunoita | ||
illative | kriikunaan | kriikunoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kriikuna | kriikunat | ||
accusative | nom. | kriikuna | kriikunat | |
gen. | kriikunan | |||
genitive | kriikunan | kriikunoiden kriikunoitten kriikunain rare | ||
partitive | kriikunaa | kriikunoita | ||
inessive | kriikunassa | kriikunoissa | ||
elative | kriikunasta | kriikunoista | ||
illative | kriikunaan | kriikunoihin | ||
adessive | kriikunalla | kriikunoilla | ||
ablative | kriikunalta | kriikunoilta | ||
allative | kriikunalle | kriikunoille | ||
essive | kriikunana | kriikunoina | ||
translative | kriikunaksi | kriikunoiksi | ||
abessive | kriikunatta | kriikunoitta | ||
instructive | — | kriikunoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |