From Old Norse konungríki, from Proto-Germanic *kuningarīkiją. Equivalent to kung + -a- + rike. Compare Danish kongerige, Norwegian kongerike, Icelandic konungsríki, Dutch koninkrijk, German Königreich.
kungarike n
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | kungarike | kungarikes |
definite | kungariket | kungarikets | |
plural | indefinite | kungariken | kungarikens |
definite | kungarikena | kungarikenas |