kusić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word kusić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word kusić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say kusić in singular and plural. Everything you need to know about the word kusić you have here. The definition of the word kusić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofkusić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kusiti, from Gothic 𐌺𐌰𐌿𐍃𐌾𐌰𐌽 (kausjan), from Proto-Germanic *kauzijaną.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /kuɕit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /kuɕit͡ɕ/

Verb

kusić impf (perfective skusić)

  1. (attested in Lesser Poland) to put to the test, to prove; to test, to try
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 34, 19:
      Kusili sø me (tentaverunt me), posmewali se mne posmewanim
      [Kusili są mie (tentaverunt me), pośmiewali sie mnie pośmiewanim]
  2. (transitive, attested in Masovia) to tempt
    • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, Warsaw, page 300:
      Tedy vyedzyon yesth Ihus na pvszczą, aby byl kvszon od dyabla (ut tentaretur a diabolo Mat 4, 1)
      [Tedy wiedzion jest Jezus na puszczą, aby był kuszon od dyjabła (ut tentaretur a diabolo Mat 4, 1)]
  3. to taste (to sample the flavor of something)
  4. to check, to investigate
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 261:
      Kvszyczye pysma (scrutamini Scripturas Jo 5, 39), yze v nych nadzyevaczye szye zyvoth myecz a thy pysma szą, ktore o mmye davayą svyadecztwo
      [Kusicie pisma (scrutamini Scripturas Jo 5, 39), iże w nich nadziewacie sie żywot mieć a ty pisma są, ktore o mnie dawają świadectwo]
  5. (reflexive with się) to train, practice
    • 1880-1894 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności, volume V, page 253:
      Non leuabit gens contra gentem gladium, nec exercebuntur vltra ad prelium, any sze kuszycz daley bądą ku boyv (Is 2, 4)
      [Non leuabit gens contra gentem gladium, nec exercebuntur vltra ad prelium, ani sie kusić dalej będą ku boju (Is 2, 4)]

Derived terms

noun
verbs
nouns

Descendants

  • Polish: kusić

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kusić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kusić, from Proto-Slavic *kusiti, from Gothic 𐌺𐌰𐌿𐍃𐌾𐌰𐌽 (kausjan), from Proto-Germanic *kauzijaną.

Pronunciation

 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uɕit͡ɕ
  • Syllabification: ku‧sić

Verb

kusić impf (perfective skusić)

  1. (transitive) to tempt (to provoke someone to do something, especially something wrong)

Conjugation

Conjugation of kusić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kusić
present tense 1st kuszę kusimy
2nd kusisz kusicie
3rd kusi kuszą
impersonal kusi się
past tense 1st kusiłem,
-(e)m kusił
kusiłam,
-(e)m kusiła
kusiłom,
-(e)m kusiło
kusiliśmy,
-(e)śmy kusili
kusiłyśmy,
-(e)śmy kusiły
2nd kusiłeś,
-(e)ś kusił
kusiłaś,
-(e)ś kusiła
kusiłoś,
-(e)ś kusiło
kusiliście,
-(e)ście kusili
kusiłyście,
-(e)ście kusiły
3rd kusił kusiła kusiło kusili kusiły
impersonal kuszono
future tense 1st będę kusił,
będę kusić
będę kusiła,
będę kusić
będę kusiło,
będę kusić
będziemy kusili,
będziemy kusić
będziemy kusiły,
będziemy kusić
2nd będziesz kusił,
będziesz kusić
będziesz kusiła,
będziesz kusić
będziesz kusiło,
będziesz kusić
będziecie kusili,
będziecie kusić
będziecie kusiły,
będziecie kusić
3rd będzie kusił,
będzie kusić
będzie kusiła,
będzie kusić
będzie kusiło,
będzie kusić
będą kusili,
będą kusić
będą kusiły,
będą kusić
impersonal będzie kusić się
conditional 1st kusiłbym,
bym kusił
kusiłabym,
bym kusiła
kusiłobym,
bym kusiło
kusilibyśmy,
byśmy kusili
kusiłybyśmy,
byśmy kusiły
2nd kusiłbyś,
byś kusił
kusiłabyś,
byś kusiła
kusiłobyś,
byś kusiło
kusilibyście,
byście kusili
kusiłybyście,
byście kusiły
3rd kusiłby,
by kusił
kusiłaby,
by kusiła
kusiłoby,
by kusiło
kusiliby,
by kusili
kusiłyby,
by kusiły
impersonal kuszono by
imperative 1st niech kuszę kuśmy
2nd kuś kuście
3rd niech kusi niech kuszą
active adjectival participle kuszący kusząca kuszące kuszący kuszące
passive adjectival participle kuszony kuszona kuszone kuszeni kuszone
contemporary adverbial participle kusząc
verbal noun kuszenie

Verb

kusić impf

  1. (Northern Greater Poland, Eastern Greater Poland) to shift (to be restless, especially at night)

Derived terms

noun
verbs
noun

Further reading

  • kusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kusić in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1877) “kusić”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 34