From Old Norse kvæna, from kván (“wife”).
kvæna (weak verb, third-person singular past indicative kvænti, supine kvænt)
infinitive (nafnháttur) |
að kvæna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kvænt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kvænandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kvæni | við kvænum | present (nútíð) |
ég kvæni | við kvænum |
þú kvænir | þið kvænið | þú kvænir | þið kvænið | ||
hann, hún, það kvænir | þeir, þær, þau kvæna | hann, hún, það kvæni | þeir, þær, þau kvæni | ||
past (þátíð) |
ég kvænti | við kvæntum | past (þátíð) |
ég kvænti | við kvæntum |
þú kvæntir | þið kvæntuð | þú kvæntir | þið kvæntuð | ||
hann, hún, það kvænti | þeir, þær, þau kvæntu | hann, hún, það kvænti | þeir, þær, þau kvæntu | ||
imperative (boðháttur) |
kvæn (þú) | kvænið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kvæntu | kvæniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að kvænast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kvænst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kvænandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kvænist | við kvænumst | present (nútíð) |
ég kvænist | við kvænumst |
þú kvænist | þið kvænist | þú kvænist | þið kvænist | ||
hann, hún, það kvænist | þeir, þær, þau kvænast | hann, hún, það kvænist | þeir, þær, þau kvænist | ||
past (þátíð) |
ég kvæntist | við kvæntumst | past (þátíð) |
ég kvæntist | við kvæntumst |
þú kvæntist | þið kvæntust | þú kvæntist | þið kvæntust | ||
hann, hún, það kvæntist | þeir, þær, þau kvæntust | hann, hún, það kvæntist | þeir, þær, þau kvæntust | ||
imperative (boðháttur) |
kvænst (þú) | kvænist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kvænstu | kvænisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
kvæntur | kvænt | kvænt | kvæntir | kvæntar | kvænt | |
accusative (þolfall) |
kvæntan | kvænta | kvænt | kvænta | kvæntar | kvænt | |
dative (þágufall) |
kvæntum | kvæntri | kvæntu | kvæntum | kvæntum | kvæntum | |
genitive (eignarfall) |
kvænts | kvæntrar | kvænts | kvæntra | kvæntra | kvæntra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
kvænti | kvænta | kvænta | kvæntu | kvæntu | kvæntu | |
accusative (þolfall) |
kvænta | kvæntu | kvænta | kvæntu | kvæntu | kvæntu | |
dative (þágufall) |
kvænta | kvæntu | kvænta | kvæntu | kvæntu | kvæntu | |
genitive (eignarfall) |
kvænta | kvæntu | kvænta | kvæntu | kvæntu | kvæntu |
From kván (“wife”).
kvæna
infinitive | kvæna | |
---|---|---|
present participle | kvænandi | |
past participle | kvændr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kvæni | kvænda |
2nd-person singular | kvænir | kvændir |
3rd-person singular | kvænir | kvændi |
1st-person plural | kvænum | kvændum |
2nd-person plural | kvænið | kvænduð |
3rd-person plural | kvæna | kvændu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kvæna | kvænda |
2nd-person singular | kvænir | kvændir |
3rd-person singular | kvæni | kvændi |
1st-person plural | kvænim | kvændim |
2nd-person plural | kvænið | kvændið |
3rd-person plural | kvæni | kvændi |
imperative | present | |
2nd-person singular | kvæn, kvæni | |
1st-person plural | kvænum | |
2nd-person plural | kvænið |
infinitive | kvænask | |
---|---|---|
present participle | kvænandisk | |
past participle | kvænzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kvænumk | kvændumk |
2nd-person singular | kvænisk | kvændisk |
3rd-person singular | kvænisk | kvændisk |
1st-person plural | kvænumsk | kvændumsk |
2nd-person plural | kvænizk | kvænduzk |
3rd-person plural | kvænask | kvændusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kvænumk | kvændumk |
2nd-person singular | kvænisk | kvændisk |
3rd-person singular | kvænisk | kvændisk |
1st-person plural | kvænimsk | kvændimsk |
2nd-person plural | kvænizk | kvændizk |
3rd-person plural | kvænisk | kvændisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | kvænsk, kvænisk | |
1st-person plural | kvænumsk | |
2nd-person plural | kvænizk |