kvaka (weak verb, third-person singular past indicative kvakaði, supine kvakað)
infinitive (nafnháttur) |
að kvaka | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kvakað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kvakandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kvaka | við kvökum | present (nútíð) |
ég kvaki | við kvökum |
þú kvakar | þið kvakið | þú kvakir | þið kvakið | ||
hann, hún, það kvakar | þeir, þær, þau kvaka | hann, hún, það kvaki | þeir, þær, þau kvaki | ||
past (þátíð) |
ég kvakaði | við kvökuðum | past (þátíð) |
ég kvakaði | við kvökuðum |
þú kvakaðir | þið kvökuðuð | þú kvakaðir | þið kvökuðuð | ||
hann, hún, það kvakaði | þeir, þær, þau kvökuðu | hann, hún, það kvakaði | þeir, þær, þau kvökuðu | ||
imperative (boðháttur) |
kvaka (þú) | kvakið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kvakaðu | kvakiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að kvakast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
kvakast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kvakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég kvakast | við kvökumst | present (nútíð) |
ég kvakist | við kvökumst |
þú kvakast | þið kvakist | þú kvakist | þið kvakist | ||
hann, hún, það kvakast | þeir, þær, þau kvakast | hann, hún, það kvakist | þeir, þær, þau kvakist | ||
past (þátíð) |
ég kvakaðist | við kvökuðumst | past (þátíð) |
ég kvakaðist | við kvökuðumst |
þú kvakaðist | þið kvökuðust | þú kvakaðist | þið kvökuðust | ||
hann, hún, það kvakaðist | þeir, þær, þau kvökuðust | hann, hún, það kvakaðist | þeir, þær, þau kvökuðust | ||
imperative (boðháttur) |
kvakast (þú) | kvakist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
kvakastu | kvakisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
kvaka f (genitive singular kvöku, nominative plural kvökur)
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
kvȁka f (Cyrillic spelling ква̏ка)
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
kvaka f (related adjective kvakový)