kvinna (“woman”) + kyn (“gender”)
kvennkyn n (genitive singular kvennkyns, uncountable)
n22-s | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | kvennkyn | kvennkynið |
accusative | kvennkyn | kvennkynið |
dative | kvennkyni | kvennkyninum |
genitive | kvennkyns | kvennkynsins |
kvennkyn n
neuter | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kvennkyn | kvennkynit | kvennkyn | kvennkynin |
accusative | kvennkyn | kvennkynit | kvennkyn | kvennkynin |
dative | kvennkyni | kvennkyninu | kvennkynjum | kvennkynjunum |
genitive | kvennkyns | kvennkynsins | kvennkynja | kvennkynjanna |