From kyn (“sex, gender”) + fruma (“cell”).
kynfruma f (genitive singular kynfrumu, nominative plural kynfrumur)
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kynfruma | kynfruman | kynfrumur | kynfrumurnar |
accusative | kynfrumu | kynfrumuna | kynfrumur | kynfrumurnar |
dative | kynfrumu | kynfrumunni | kynfrumum | kynfrumunum |
genitive | kynfrumu | kynfrumunnar | kynfruma/kynfrumna | kynfrumanna/kynfrumnanna |