lægja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word lægja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word lægja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say lægja in singular and plural. Everything you need to know about the word lægja you have here. The definition of the word lægja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition oflægja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Verb

lægja (weak verb, third-person singular past indicative lægði, supine lægt)

  1. (transitive, with accusative) to reduce, to make lower

Conjugation

lægja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að lægja
supine
(sagnbót) 		lægt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		lægjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég lægi við lægjum present
(nútíð) 		ég lægi við lægjum
þú lægir þið lægið þú lægir þið lægið
hann, hún, það lægir þeir, þær, þau lægja hann, hún, það lægi þeir, þær, þau lægi
past
(þátíð) 		ég lægði við lægðum past
(þátíð) 		ég lægði við lægðum
þú lægðir þið lægðuð þú lægðir þið lægðuð
hann, hún, það lægði þeir, þær, þau lægðu hann, hún, það lægði þeir, þær, þau lægðu
imperative
(boðháttur) 		læg (þú) lægið (þið)
Forms with appended personal pronoun
lægðu lægiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lægjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að lægjast
supine
(sagnbót) 		lægst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		lægjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég lægist við lægjumst present
(nútíð) 		ég lægist við lægjumst
þú lægist þið lægist þú lægist þið lægist
hann, hún, það lægist þeir, þær, þau lægjast hann, hún, það lægist þeir, þær, þau lægist
past
(þátíð) 		ég lægðist við lægðumst past
(þátíð) 		ég lægðist við lægðumst
þú lægðist þið lægðust þú lægðist þið lægðust
hann, hún, það lægðist þeir, þær, þau lægðust hann, hún, það lægðist þeir, þær, þau lægðust
imperative
(boðháttur) 		lægst (þú) lægist (þið)
Forms with appended personal pronoun
lægstu lægisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
lægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		lægður lægð lægt lægðir lægðar lægð
accusative
(þolfall) 		lægðan lægða lægt lægða lægðar lægð
dative
(þágufall) 		lægðum lægðri lægðu lægðum lægðum lægðum
genitive
(eignarfall) 		lægðs lægðrar lægðs lægðra lægðra lægðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		lægði lægða lægða lægðu lægðu lægðu
accusative
(þolfall) 		lægða lægðu lægða lægðu lægðu lægðu
dative
(þágufall) 		lægða lægðu lægða lægðu lægðu lægðu
genitive
(eignarfall) 		lægða lægðu lægða lægðu lægðu lægðu

Derived terms

Related terms

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From Old Norse lægja.

Alternative forms

  • lægje (e- and split infinitive)

Verb

lægja (present tense lægjer, past tense lægde, past participle lægt/lægd, passive infinitive lægjast, present participle lægjande, imperative læg)

  1. (transitive) to lower

Etymology 2

From Old Norse hlæja.

Verb

lægja

  1. Obsolete form of le (“to laugh”).

Etymology 3

Noun

lægja n

  1. definite plural of lægje

References

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

lægja

  1. to lower, let down
  2. (figurative) to humble
  3. (impersonal, with accusative) sink
  4. (reflexive) to fall, sink, abate

Conjugation

Conjugation of lægja — active (weak class 1)
infinitive lægja
present participle lægjandi
past participle lægðr
indicative present past
1st-person singular lægi lægða
2nd-person singular lægir lægðir
3rd-person singular lægir lægði
1st-person plural lægjum lægðum
2nd-person plural lægið lægðuð
3rd-person plural lægja lægðu
subjunctive present past
1st-person singular lægja lægða
2nd-person singular lægir lægðir
3rd-person singular lægi lægði
1st-person plural lægim lægðim
2nd-person plural lægið lægðið
3rd-person plural lægi lægði
imperative present
2nd-person singular læg, lægi
1st-person plural lægjum
2nd-person plural lægið
Conjugation of lægja — mediopassive (weak class 1)
infinitive lægjask
present participle lægjandisk
past participle lægzk
indicative present past
1st-person singular lægjumk lægðumk
2nd-person singular lægisk lægðisk
3rd-person singular lægisk lægðisk
1st-person plural lægjumsk lægðumsk
2nd-person plural lægizk lægðuzk
3rd-person plural lægjask lægðusk
subjunctive present past
1st-person singular lægjumk lægðumk
2nd-person singular lægisk lægðisk
3rd-person singular lægisk lægðisk
1st-person plural lægimsk lægðimsk
2nd-person plural lægizk lægðizk
3rd-person plural lægisk lægðisk
imperative present
2nd-person singular lægsk, lægisk
1st-person plural lægjumsk
2nd-person plural lægizk

Derived terms

Related terms

Descendants

  • Icelandic: lægja
  • Norwegian Nynorsk: lægje

References

Wikious
Boobota
Sagapedia