From Old Norse læknir (“healer”). Equivalent to lækna + -ir.
læknir m (genitive singular læknis, nominative plural læknar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | læknir | læknirinn | læknar | læknarnir |
accusative | lækni | lækninn | lækna | læknana |
dative | lækni | lækninum | læknum | læknunum |
genitive | læknis | læknisins | lækna | læknanna |
Altered from earlier *lækir under the influence of the verb lækna, from Proto-Germanic *lēkijaz.
læknir m (genitive læknis, dative lækni, plural læknar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | læknir | læknirinn | læknar | læknarnir |
accusative | lækni | lækninn | lækna | læknana |
dative | lækni | lækninum | læknum | læknunum |
genitive | læknis | læknisins | lækna | læknanna |