laina (“loan”) + sana (“word”), probably a calque of German Lehnwort. Coined by Finnish linguist and author Reinhold von Becker in 1820.
lainasana
Inflection of lainasana (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | lainasana | lainasanat | ||
genitive | lainasanan | lainasanojen | ||
partitive | lainasanaa | lainasanoja | ||
illative | lainasanaan | lainasanoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | lainasana | lainasanat | ||
accusative | nom. | lainasana | lainasanat | |
gen. | lainasanan | |||
genitive | lainasanan | lainasanojen lainasanainrare | ||
partitive | lainasanaa | lainasanoja | ||
inessive | lainasanassa | lainasanoissa | ||
elative | lainasanasta | lainasanoista | ||
illative | lainasanaan | lainasanoihin | ||
adessive | lainasanalla | lainasanoilla | ||
ablative | lainasanalta | lainasanoilta | ||
allative | lainasanalle | lainasanoille | ||
essive | lainasanana | lainasanoina | ||
translative | lainasanaksi | lainasanoiksi | ||
abessive | lainasanatta | lainasanoitta | ||
instructive | — | lainasanoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |