latitō (“remain hiding, lie up”) + -bundus
latitābundus (feminine latitābunda, neuter latitābundum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | latitābundus | latitābunda | latitābundum | latitābundī | latitābundae | latitābunda | |
genitive | latitābundī | latitābundae | latitābundī | latitābundōrum | latitābundārum | latitābundōrum | |
dative | latitābundō | latitābundae | latitābundō | latitābundīs | |||
accusative | latitābundum | latitābundam | latitābundum | latitābundōs | latitābundās | latitābunda | |
ablative | latitābundō | latitābundā | latitābundō | latitābundīs | |||
vocative | latitābunde | latitābunda | latitābundum | latitābundī | latitābundae | latitābunda |