Often claimed to be from lau (“four”) + buru (“head”). However, some theorize a descent from Latin labarum.
lauburu inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | lauburu | lauburua | lauburuak |
ergative | lauburuk | lauburuak | lauburuek |
dative | laubururi | lauburuari | lauburuei |
genitive | laubururen | lauburuaren | lauburuen |
comitative | laubururekin | lauburuarekin | lauburuekin |
causative | laubururengatik | lauburuarengatik | lauburuengatik |
benefactive | laubururentzat | lauburuarentzat | lauburuentzat |
instrumental | lauburuz | lauburuaz | lauburuez |
inessive | lauburutan | lauburuan | lauburuetan |
locative | lauburutako | lauburuko | lauburuetako |
allative | lauburutara | lauburura | lauburuetara |
terminative | lauburutaraino | laubururaino | lauburuetaraino |
directive | lauburutarantz | laubururantz | lauburuetarantz |
destinative | lauburutarako | laubururako | lauburuetarako |
ablative | lauburutatik | lauburutik | lauburuetatik |
partitive | laubururik | — | — |
prolative | lauburutzat | — | — |
lauburu m (plural lauburus)