From laug (“pool”).
lauga (weak verb, third-person singular past indicative laugaði, supine laugað)
| infinitive (nafnháttur) |
að lauga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
laugað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
laugandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég lauga | við laugum | present (nútíð) |
ég laugi | við laugum |
| þú laugar | þið laugið | þú laugir | þið laugið | ||
| hann, hún, það laugar | þeir, þær, þau lauga | hann, hún, það laugi | þeir, þær, þau laugi | ||
| past (þátíð) |
ég laugaði | við lauguðum | past (þátíð) |
ég laugaði | við lauguðum |
| þú laugaðir | þið lauguðuð | þú laugaðir | þið lauguðuð | ||
| hann, hún, það laugaði | þeir, þær, þau lauguðu | hann, hún, það laugaði | þeir, þær, þau lauguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
lauga (þú) | laugið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| laugaðu | laugiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að laugast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
laugast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
laugandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég laugast | við laugumst | present (nútíð) |
ég laugist | við laugumst |
| þú laugast | þið laugist | þú laugist | þið laugist | ||
| hann, hún, það laugast | þeir, þær, þau laugast | hann, hún, það laugist | þeir, þær, þau laugist | ||
| past (þátíð) |
ég laugaðist | við lauguðumst | past (þátíð) |
ég laugaðist | við lauguðumst |
| þú laugaðist | þið lauguðust | þú laugaðist | þið lauguðust | ||
| hann, hún, það laugaðist | þeir, þær, þau lauguðust | hann, hún, það laugaðist | þeir, þær, þau lauguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
laugast (þú) | laugist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| laugastu | laugisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
laugaður | lauguð | laugað | laugaðir | laugaðar | lauguð | |
| accusative (þolfall) |
laugaðan | laugaða | laugað | laugaða | laugaðar | lauguð | |
| dative (þágufall) |
lauguðum | laugaðri | lauguðu | lauguðum | lauguðum | lauguðum | |
| genitive (eignarfall) |
laugaðs | laugaðrar | laugaðs | laugaðra | laugaðra | laugaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
laugaði | laugaða | laugaða | lauguðu | lauguðu | lauguðu | |
| accusative (þolfall) |
laugaða | lauguðu | laugaða | lauguðu | lauguðu | lauguðu | |
| dative (þágufall) |
laugaða | lauguðu | laugaða | lauguðu | lauguðu | lauguðu | |
| genitive (eignarfall) |
laugaða | lauguðu | laugaða | lauguðu | lauguðu | lauguðu | |
lauga
lauga
lauga n
From Old Norse lauga. Attested by Jacob Nicolai Wilse in 1780 in his Spydeberg dialect dictionary spelled as louge sig.
lauga (present tense laugar, past tense lauga, past participle lauga, passive infinitive laugast, present participle laugande, imperative lauga/laug)