launa
From Old Norse launa (“to reward”), compare Swedish lön (“a reward, salary”), belöna (“to reward”).
launa (weak verb, third-person singular past indicative launaði, supine launað)
infinitive (nafnháttur) |
að launa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
launað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
launandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég launa | við launum | present (nútíð) |
ég launi | við launum |
þú launar | þið launið | þú launir | þið launið | ||
hann, hún, það launar | þeir, þær, þau launa | hann, hún, það launi | þeir, þær, þau launi | ||
past (þátíð) |
ég launaði | við launuðum | past (þátíð) |
ég launaði | við launuðum |
þú launaðir | þið launuðuð | þú launaðir | þið launuðuð | ||
hann, hún, það launaði | þeir, þær, þau launuðu | hann, hún, það launaði | þeir, þær, þau launuðu | ||
imperative (boðháttur) |
launa (þú) | launið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
launaðu | launiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að launast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
launast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
launandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég launast | við launumst | present (nútíð) |
ég launist | við launumst |
þú launast | þið launist | þú launist | þið launist | ||
hann, hún, það launast | þeir, þær, þau launast | hann, hún, það launist | þeir, þær, þau launist | ||
past (þátíð) |
ég launaðist | við launuðumst | past (þátíð) |
ég launaðist | við launuðumst |
þú launaðist | þið launuðust | þú launaðist | þið launuðust | ||
hann, hún, það launaðist | þeir, þær, þau launuðust | hann, hún, það launaðist | þeir, þær, þau launuðust | ||
imperative (boðháttur) |
launast (þú) | launist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
launastu | launisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
launaður | launuð | launað | launaðir | launaðar | launuð | |
accusative (þolfall) |
launaðan | launaða | launað | launaða | launaðar | launuð | |
dative (þágufall) |
launuðum | launaðri | launuðu | launuðum | launuðum | launuðum | |
genitive (eignarfall) |
launaðs | launaðrar | launaðs | launaðra | launaðra | launaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
launaði | launaða | launaða | launuðu | launuðu | launuðu | |
accusative (þolfall) |
launaða | launuðu | launaða | launuðu | launuðu | launuðu | |
dative (þágufall) |
launaða | launuðu | launaða | launuðu | launuðu | launuðu | |
genitive (eignarfall) |
launaða | launuðu | launaða | launuðu | launuðu | launuðu |
launa
launa f