From leiðsaga (“guidance, instruction”) + maður (“man, person”).
leiðsögumaður m (genitive singular leiðsögumanns, nominative plural leiðsögumenn)
Declension of leiðsögumaður | ||||
---|---|---|---|---|
maður | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | leiðsögumaður | leiðsögumaðurinn | leiðsögumenn | leiðsögumennirnir |
accusative | leiðsögumann | leiðsögumanninn | leiðsögumenn | leiðsögumennina |
dative | leiðsögumanni | leiðsögumanninum | leiðsögumönnum | leiðsögumönnunum |
genitive | leiðsögumanns | leiðsögumannsins | leiðsögumanna | leiðsögumannanna |